Είναι η ώρα που ο κόμπος φτάνει στο χτένι, που ο πλανήτης μουγκρίζει και φλέγεται, χάνεται και παίρνει μαζί του ότι πολυτιμότερο έχουμε, το οξυγόνο μας.

Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρες αποδίδοντας ευθύνες κατά πάντων αλλά δεν θα το πράξουμε, όχι γιατί δεν μπορούμε αλλά γιατί θέλουμε να επενδύσουμε στην αλλαγή.